بخشش را "بخش کن"؛محبت را "پخش کن"
غضب "پریشانی" است ؛ هایتش "پشیمانی" است
"به طرف" گوش بده ؛"بی طرف" نظر بده
شکیبایی... بر هر "دعوایی"، "دواست"
هر چه "بضاعتمان" کمتراست ؛"قضاوتمان" بیشتر است
با "خویشتنداری" ؛ "خویشاوند داری کن"
"بخشش"کن ؛ که پاک کن "رنجش" است
به "خشم" ... "چشم" نگو
موقع عصبانیت؛"داد نزن" خود را "باد بزن"!
انسان "خوشرو" ؛ گل "خوشبو" ست.
"آتشنشان" باش ؛ "آتشفشان" نباش
از دورویی "دوری" کنیم؛جای "دوری" نمی رود!
از "تنفر" ؛ "متنفر باشیم
اینطور باشیم خیلی بهتره